پست شب
بسم الله
به بهانه نگاه کردن «یک» مطلب موبایل به دست می شوی و یک مطلب یک مطلب غرق در خاطرات می شوی.
از توبه کرده ها و ترک کرده ها تا مطالب متواتر هفته ای چند تا را ورق می زنی.
ادبیات خاصش زیر زبانت مزه می کند و بهانه دستت می دهد که بعد از چند وقت دوباره به این غبار خانه سری بزنی.
هوس می کنی دوباره دست به قلم شوی و سنگینی دلت را روی کاغذ بیاوری.
از کار داوطلبانه بگویی و مسیر متفاوتی که انتخابش کرده ای(یا انتخابت کرده است!)
از امداد های خدایی که بی حد و اندازه شرمنده اش هستی.
از دور و نزدیک شدن به آدم هایی که فکرش را نمی‌کردی.
از آینده ای که خودش میداند چه خواهد شد.
اما...
یادش بخیر ....دلم برای خیلی هایشان تنگ می شود!
____________________________________
پ.ن.۱:پست موبایلی
پ.ن.۲:مطلق شهید مظلوم است!
پ.ن.۳:تو رتبه بندی بیکار ترین پر مشغله ها اول نباشم تو ده تای اول هستم
پ.ن.۴:«علمه بحالی یغنیه عن سوالی» شمام نشنیده آمینش رو بگو!